ΑΡΑΧΤΟΙ και ΛΑΙΤ Magazine

Η περιοχή που ονομάζεται "Τρίγωνο των Βερμούδων"

Στις 5 Δεκεμβρίου του 1945 καταστροφή έμελλε να πλήξει το πλήρωμα του Fort Lauderdale στην Φλόριντα. Εκείνο το απόγευμα, πέντε μαχητικά αεροσκάφη υψώθηκαν για να εκτελέσουν μία εκπαιδευτική πτήση ρουτίνας. Σύντομα τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν στραβά. Ο αρχηγός του σμήνος ανέφερε δυσλειτουργίες του εξοπλισμού, τα γυροσκόπια άρχισαν να τρελαίνονται και έχασε τον ορίζοντα. Τελικά, ανέφερε πως είχε χαθεί. Αυτό συνέβη λίγο έξω από την ακτή της Φλόριντα και καθώς η ημέρα εξελισσόταν, ο καιρός επιδεινώθηκε ραγδαίως. Μετά από δύο ώρες, τα αεροσκάφη εξαφανίστηκαν και δεν τα ξαναείδε κανείς ποτέ πια. Δεν βρέθηκαν ούτε νεκρά σώματα, ούτε ποτέ εντοπίστηκαν συντρίμμια.

Αν απομονώσουμε το γεγονός, η τραγωδία αυτή δεν ήταν κάτι το πρωτοφανές. Ο αποπροσανατολισμός είναι εύκολο να συμβεί επάνω από τη θάλασσα εάν κάποιος έχει χαθεί και είναι εύκολο κάποιος να πετάει συνεχώς μέχρι να εξαντληθούν τα καύσιμα και τέλος να πέσει από τον αέρα. Η έλλειψη στοιχείων για συντριβή ήταν βέβαια ασυνήθιστη, αλλά και πάλι δεν ήταν κάτι που δεν έχει συμβεί παρομοίως στο παρελθόν. Αλλά τι μπορεί να πει κανείς για ένα έκτο αεροπλάνο μέρος της επιχείρησης ανεύρεσης και διάσωσης του χαμένου σμήνους που ανατινάχθηκε σε λιγότερο από μισή ώρα αφότου σηκώθηκε στον αέρα με ολοκληρωτική απώλεια ζωών;

Κατάλογος καταστροφών

Το προαναφερόμενο είναι ένα από τα σημαντικότερα περιστατικά που αφορούν αυτό, που είναι γνωστό ως το μυστήριο του τριγώνου των Βερμούδων. Άλλα περιστατικά συμπεριλαμβάνουν την εξαφάνιση δύο αεροσκαφών το 1948 με απώλεια εξήντα ανθρώπινων ζωών. Το 1950 ένα φορτηγό σκάφος εξαφανίστηκε ολοκληρωτικά. Το 1963 συνέβη μια διπλή τραγωδία, με την εξαφάνιση ακόμα ενός φορτηγού και τριών μεγάλων αεροσκαφών.

Πράγματι εάν κανείς υπολογίσει και άλλα μικρότερα περιστατικά θα προκύψει μια συνεχόμενη λίστα μυστηριωδών εξαφανίσεων που περιλαμβάνει πάνω από 140 πλοία και αεροπλάνα και χιλιάδες ζωές. Η μεγαλύτερη τραγωδία συνέβη τον Μάρτιο του 1918. Ένα αμερικάνικο πλοίο εφοδιασμού που έπλεε από τα νησιά Barbados προς το Norfolk της Βιρτζίνια χάθηκε χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος, μαζί με τους τριακόσιους ανθρώπους που επέβαιναν σ' αυτό.

Το τρίγωνο των Βερμούδων εκτείνεται από τις Βερμούδες προς την Κούβα και κατά μήκος των ακτών από το Μαϊάμι προς τη Νέα Υόρκη. Οι σκεπτικιστές θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την όλη υπόθεση: δεν υπάρχει κάποιο μυστήριο εφόσον η κυκλοφορία στην περιοχή είναι πολύ μεγάλη και κάποιες καταστροφές είναι αναπόφευκτες. Αλλά επάνω σ' αυτήν την υπόθεση έχει στηθεί εδώ και χρόνια μια ολόκληρη σειρά προσπαθειών για να εξηγήσουν τις εξαφανίσεις.

Διάφορες θεωρίες που έχουν προταθεί για να εξηγήσουν το φαινόμενο

Ο Vincent Gaddis πρότεινε ως αιτία του μυστηρίου την ύπαρξη μία χωροχρονικής ανωμαλίας που αγγίζει το συγκεκριμένο σημείο μέσω άλλων διαστάσεων. Ο Charles Berliz θεώρησε πως το ζήτημα οφείλεται σε δράσεις που προέρχονται από UFO και στρεβλώσεις του χρόνου. Ακόμα, ο Dr Kenneth McCall υπέθεσε πως οι βασανισμένες ψυχές των νέγρων σκλάβων έχουν στοιχειώσει την περιοχή. Ο Ivan Sanderson πρότεινε μία ελαφρώς λιγότερο εκκεντρική θεωρία που βασίζεται σε στρεβλώσεις του μαγνητικού πεδίου. Αναγνωρίζοντας παρόμοιες περιοχές σε διάφορα μέρη της γης, τέτοιοι μαγνητικοί στρόβιλοι σχηματίζονται όταν συγκρούονται θερμά και ψυχρά ρεύματα.

Μία επέκταση της ιδέας προέρχεται από τον γεω-χημικό Dr Richard McIver, που θεωρεί πως τα μυστηριώδη φαινόμενα οφείλονται σε υδρατμούς που είναι παγιδευμένοι στον πυθμένα της θάλασσας. Γεωλογικές διαταραχές μπορούν να προκαλέσουν την απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων μεθανίου. Όταν συμβαίνει αυτό, η θάλασσα μπορεί να αντιδράσει με εκρήξεις αφρού, όπως στο λαιμό ενός μπουκαλιού μπύρας, «καταπίνοντας» τα πλοία που περνούν από το σημείο αυτό. Όταν το μεθάνιο φτάνει στον αέρα, μπορεί να αναφλεχθεί από την μηχανή ενός αεροσκάφους και τα συντρίμμια πιθανώς πέφτουν στην αφρώδη θάλασσα και εξαφανίζονται. Ωστόσο, ενώ η τελευταία αυτή θεωρία αναφέρεται σε πιο πιθανές εξηγήσεις, ίσως να θεωρούμε το μυστήριο από μία λανθασμένη οπτική γωνία.

Καθαρίζοντας την ομίχλη

Από τις χιλιάδες περιπτώσεις που κάπου έχει συμβεί κάποια καταστροφή και από περιπτώσεις που κάποιος έχει καταφέρει να διασωθεί, υπάρχει μια σειρά παραγόντων που δίνουν φως στα αίτια τέτοιων συμβάντων. Για παράδειγμα, άνθρωποι που γλίτωσαν έχουν μιλήσει, σχεδόν ανώνυμα, για χαλασμένα γυροσκόπια, προβλήματα στη λειτουργία του εξοπλισμού, απώλεια του ορίζοντα, έλλειψη συντριμμιών, αεροπλάνα που ανατινάζονται, νερό που φαίνεται πως υψώνεται προς τα πάνω σα να εκρήγνυται, πυκνές κουρτίνες ομίχλης που εμφανίζονται από το πουθενά και ξαφνική αναταραχή των νερών.

Κάθε ένα από τα παραπάνω συμβάντα έχουν αναφερθεί κατά καιρούς από ναύτες και αεροπόρους ανά τον κόσμο. Δεν υπάρχει κάτι το μυστηριώδες σε κανένα από όλα αυτά, εάν τα εξετάσει κανείς απομονωμένα. Αυτό που είναι πραγματικά ασυνήθιστο και που αφορά το τρίγωνο των βερμούδων είναι, πως τα παραπάνω φαίνεται πως συμβαίνουν όλα μαζί σε κάθε περίπτωση καταστροφής και εξαφάνισης. Υπάρχει μία λέξη που χρησιμοποιούμε συνήθως για να περιγράψουμε αυτή τη συνάθροιση τυχαίων παραγόντων: σύμπτωση.

Αλλά ακόμα και αυτοί που εξετάζουν το φαινόμενο με σκεπτικισμό, δεν μπορούν με ευκολία να χρησιμοποιήσουν τη λέξη αυτή για να εξηγήσουν τι συμβαίνει στο τρίγωνο των Βερμούδων. Προτιμούν καλύτερα, να μη σκέφτονται καν την όλη υπόθεση. Πέρα από όλα, θεωρούν ότι η υπόθεση του μυστηρίου είναι από μόνη της γελοία. Αλλά αυτό δεν είναι αναγκαία σωστό. Ακόμα και η δικαιολογία της σύμπτωσης δεν αποτελεί ένα πόρισμα, που για να το βγάλει κανείς χρειάζεται να μελετήσει πολλές περιπτώσεις και μετά να καταλήξει σ' αυτό. Η συνάθροιση πολλών μικρών λαθών και ατυχιών μαζί, είναι εύλογο πως σε πολλές περιπτώσεις θα προκαλέσουν μια μεγάλη καταστροφή.

Μια θεωρία για το αναπόφευκτο

Προφανώς το σύμπαν είναι σχεδιασμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να αφήνει να συμβούν γεγονότα που οφείλονται σε συμπτώσεις. Εάν δεν ήταν έτσι σχεδιασμένο, δεν θα συνέβαιναν. Και ο ίδιος ο νόμος της τυχαιότητας επιτρέπει κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα, σε ένα τέτοιο σύμπαν συμπτώσεων, το τρίγωνο των Βερμούδων θα μπορούσε να αποτελέσει ένα αναπόφευκτο δείγμα σύμπτωσης, περιγράφοντας ένα σημείο όπου συμπτωματικά πολλές συμπτώσεις μπορούν να αθροιστούν και να προκαλέσουν συγκεκριμένα συμβάντα.

Κάποιοι θα μπορούσαν να αναφερθούν στο παραπάνω, χαρακτηρίζοντάς το ως μια περίπτωση μεγάλης γρουσουζιάς. Και αυτή η οπτική έχει ενδιαφέρον. Γιατί κάτι το οποίο θεωρούμε ότι είναι αναπόφευκτο ότι θα συμβεί, μπορεί να έχει αξιοσημείωτο αποτέλεσμα στο ανθρώπινο μυαλό, προκαλώντας ακόμα και ανθρώπους να κάνουν λάθη για να επιβεβαιώσουν αυτό που φοβούνται ότι θα συμβεί, που σε άλλες περιπτώσεις δε θα έκαναν. Για παράδειγμα, εάν κάποιος σκέφτεται ότι θα του συμβεί ένα ατύχημα, θα ανησυχεί και θα συμπεριφέρεται διαφορετικά από ότι συνήθως και φυσιολογικά, αυξάνοντας στην ουσία τις πιθανότητες για να συμβεί το ατύχημα. Θα μπορούσε λοιπόν να συμβαίνει ακόμα κι αυτό, σαν μία προδιάθεση για καταστροφές στο συγκεκριμένο σημείο, μία προδιάθεση που προκαλεί τους ανθρώπους να κάνουν περισσότερα λάθη όταν περνούν από το τρίγωνο των Βερμούδων;

Σύμφωνα με τη λεπίδα του Ockham, για την ερμηνεία οποιουδήποτε φαινομένου, η απλούστερη ή πιο προφανής λύση τείνει να είναι και η καλύτερη. Έτσι στην περίπτωση του τριγώνου των Βερμούδων, από μόνα τους κάποια γεγονότα που σχετίζονται με τις εξαφανίσεις θα μπορούσαν να τις δικαιολογήσουν, χωρίς να χρειαστεί να ανατρέξει κανείς σε όλες τις περιρρέουσες συμπτώσεις που συνυπάρχουν στα περιστατικά. Ωστόσο, αν και θα μπορούσαν με αυτόν τον τρόπο να εξηγηθούν πολλές μυστηριώδεις εξαφανίσεις στην περιοχή, εάν κανείς μελετήσει στο σύνολό της την υπόθεση, διαπιστώνει πως χαρακτηρίζεται από ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο συνάθροισης συμβάντων, με μία μοναδικότητα που αξίζει να την ερευνήσει κανείς.