Μια συγκλονιστική ανθρώπινη ιστορία….

Ο ογδοντατριάχρονος Μηνάς Χρηστίδης τρόφιμος του ιδρύματος χρονίων παθήσεων της Ηγουμενίτσας, μπορεί να χαμογελά ευτυχισμένος. Από σήμερα θα έχει ελληνική ταυτότητα, αίτημα που διεκδικούσε επί δέκα οχτώ χρόνια, αμέσως μετά την αποφυλάκιση του από τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας του Ενβερ Χότζα και η πολιτεία δεν ικανοποιούσε...

Η περιπέτεια του βορειοηπειρώτη που στρατολογήθηκε από τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες και στάλθηκε το 1962 στην Αλβανία για να συγκεντρώσει πληροφορίες γύρω από την σοβιετική και κινέζικη στρατιωτική παρουσία στην περιοχή των Αγίων Σαράντα, όπως την αφηγήθηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ήταν συγκλονιστική και προκάλεσε την άμεση αντίδραση του υπουργείου Εσωτερικών.

"Εγώ έγινα κατάσκοπος για να υπηρετήσω την Ελλάδα. Προτού κλείσω τα μάτια μου ας μου δώσουν ένα χαρτί που να...

λέει αυτό που αισθάνομαι, ότι δηλαδή, είμαι Έλληνας", δήλωνε ο Χρηστίδης και η αντίδραση του υπουργείου Εσωτερικών ήταν άμεση.
Με τη υπ. αριθμ. 13987/67889/2009 απόφαση που υπέγραψε ο υφυπουργός κ.Αθανάσιος Νάκος χορηγείται στον υπερήλικα ομογενή ελληνική ιθαγένεια, αποκαθιστώντας μια αδικία και σφραγίζοντας με τον τρόπο που ο ίδιος επιθυμούσε τον Γολγοθά του.
Πίσω, στην αφετηρία του δράματος.

Το 1962 οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες στρατολόγησαν τον Χρηστίδη και μαζί με άλλους δυο πράκτορές τους τον έστειλαν στην Αλβανία. Αποστολή τους ήταν να μάθουν εάν μετά την ρήξη Χότζα - Χρουτσώφ, η σοβιετική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή είχε αντικατασταθεί από κινέζικη.
Κατά την επιστροφή όμως ο Χρηστίδης γλίστρησε και έπεσε σε χιονισμένη χαράδρα όπου τον εντόπισε αλβανική στρατιωτική περίπολος. Αφού υποβλήθηκε επί τρία χρόνια σε φρικτά βασανιστήρια καταδικάστηκε σε εικοσιπενταετή κάθειρξη την οποία εξέτισε σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας.

"Με μετέφεραν σ' ένα ορυχείο εξόρυξης χρωμίου και χαλκού στο Σπατς. Το στρατόπεδο αυτό ήταν το χειρότερο. Οι κρατούμενοι απελπισμένοι έπεφταν στα συρματοπλέγματα όπου τους εκτελούσαν οι στρατιώτες. Δουλεύαμε ακατάπαυστα για να πιάσουμε τις νόρμες και όταν δεν τα καταφέρναμε, γιατί δεν υπήρχε μετάλλευμα, μας υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Η θερμοκρασία στις στοές έφτανε στους 40 βαθμούς. Βγαίνοντας από το ορυχείο με το βαγόνι η θερμοκρασία ήταν 20 υπό το μηδέν", ανέφερε μεταξύ άλλων.
Όταν το 1990 το καθεστώς Χότζα κατέρρευσε και απελευθερώθηκαν οι πολιτικοί κρατούμενοι ο Χρηστίδης επέστρεψε στην Ελλάδα όπου τον περίμενε άλλο, μεγάλο χτύπημα.

Η οικογένειά του, που είχε επιστέψει ότι ήταν νεκρός δεν τον δέχθηκε, οι μυστικές υπηρεσίες του γύρισαν την πλάτη και η πολιτεία αδιαφόρησε.
Ψυχικά και σωματικά κλονισμένος βρήκε στέγη στο ίδρυμα χρόνιων παθήσεων Ηγουμενίτσας, όμως, όπως είπε, αισθανόταν μεγάλη πικρία καθώς η πατρίδα για την οποία υπέστη τα πάνδεινα του αρνείτο την ελληνική ιθαγένεια. Σήμερα ο κ. Νάκος αποκατέστησε για λογαριασμό της πολιτείας την αδικία.
Πηγή Epirus Post