Για το επεισόδιο "Σηφάκη". Ολη η αλήθεια από το taxalia

Όσοι διαβάζετε το "taxalia" γνωρίζετε ότι απεχθανόμαστε τη βία, από όπου κι αν προέρχεται. Είτε από κρατικούς μηχανισμούς καταστολής, είτε από συμμορίες βλαμμένων, που κυριαρχούνται από ονειρώξεις "Τσε Γκεβάρα", είτε από φιλάθλους, είτε ακόμη και μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Η βία είναι βία και δεν ταιριάζει στην ανθρώπινη φύση.
Άλλωστε, υπάρχουν και οι ψυχίατροι για όσους χρήζουν εκτόνωσης.
Τα τελευταία χρόνια η ομάδα του ΗΡΑΚΛΗ, πέρασε δύσκολα. Διοικητική ανυποληψία, υποψίες κακοδιαχείρισης, αγωνιστικός ξεπεσμός...
Έγινε όμως μια σοβαρή προσπάθεια, να αναγεννηθεί από τις στάχτες του το... ιστορικό σωματείο και να μην καταλήξει, όπως ο Απόλλων Καλαμαριάς. Και πιστέψτε με δεν είναι δύσκολη η διάλυση, όσο κι αν φωνάζουν οι φίλαθλοι, για την "ιστορική" τους ομάδα.
Η κρίση που υπάρχει παντού, μεταφέρεται και στην κοινωνία. Η οργή που συσσωρεύεται στα κοινωνικά πεδία, βρίσκει διαφυγή στα γήπεδα και έξω από αυτά. Δεν είναι πρωτότυπο, είναι όμως απαράδεκτο.
Το ποδόσφαιρο, για όσους θέλουν να ασχοληθούν διοικητικά, έχει ένα μειονέκτημα: είναι βαρέλι χωρίς πάτο !΄Όσα χρήματα κι αν διαθέτει κανείς δεν μπορεί να επιβιώσει μόνο με αυτά. Χρειάζεται ένας συνδυασμός πραγμάτων για να σταθεί αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά η ομάδα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στις προσπάθειες ανθρώπων που τους παρακαλούν να ασχοληθούν για να σώσουν την όποια "ομαδάρα", είναι ότι οι φίλαθλοι, ξεχνούν γρήγορα.
Ξεχνούν, ότι κινδύνευαν να διαλυθούν και βρέθηκε κάποιος τρελός να διακινδέψει την προσωπική του (και σωματική) ακεραιότητα, το πορτοφόλι του και την ψυχική του υγεία, για να συνεχίσει να υπάρχει η "ομαδάρα".
Όποιος δεν ασχολήθηκε με διοικητικά ποδοσφαίρου, δεν μπορεί να καταλάβει.
Έτσι, ενώ ο ΗΡΑΚΛΗΣ σχοινοτενούσε τα προηγούμενα χρόνια, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ένας φανατικός οπαδός του, ο Αντώνης Ρέμος, "έβαλε στήθος " και ηγήθηκε της προσπάθειας αναγέννησης.
Οι φίλαθλοι βέβαια, δεν βλεπουν ποτέ την πραγματικότητα. Όσο τους δίνεις, άλλο τόσο ζητούν. Όταν διάφοροι σοβαροί άνθρωποι είχαν την Καλαμαριά στην 8η θέση της Α' Εθνικής, κάποιοι τους "έκραζαν" ως αποτυχημένους, γιατί δεν μπορούσαν να τη βγάλουν στο ΟΥΕΦΑ. Έτσι, οι επιχειρηματίες αγανάκτησαν και παρέδωσαν την ομάδα στους "οπαδούς", οι οποίοι θα δυσκολευτούν να την κρατήσουν στη ...Δ' Εθνική.
Οι οπαδοί αρνούνται να κατανοήσουν, ότι οι σχέσεις στο ποδόσφαιρο είναι αμφίδρομες. Σου δίνω, μου δίνεις.
Ο κάθε επιχειρηματίας που βάζει τα λεφτά του και τον κόπο του, κάτι θέλει να κερδίσει. Συνήθως ή σχεδόν ποτέ, λεφτά!
Το κάνει για την τρέλα του. Για να ακούσει ένα γήπεδο να φωνάζει "είναι τρελός ο πρόεδρος".
Ποιός νομίζει ότι ένας σοβαρός άνθρωπος θα καθίσει να τον βρίζουν πατόκορφα επειδή κάποιος προπονητής κοιμάται στον πάγκο ή κάποιος φορ έστειλε την μπάλα στα περιστέρια;
Έτσι, οι ομάδες χάνουν και τους λίγους ανθρώπους που δέχονται να μοχθήσουν για αυτές, με αποτέλεσμα να εισέρχονται στο χώρο κάποιοι αποφασισμένοι αλήτες, που δεν έχουν κανέναν ηθικό φραγμό και κανένα σχέδιο για τη σωτηρία της ομάδας. Μπαινουν για να αρπάξουν ό,τι προλάβουν από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και να φύγουν. Ο ΑΡΗΣ Θεσσαλονίκης είναι μια ομάδα με τέτοιες εμπειρίες...
Όμως αυτές οι περιπτώσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες !
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι διοικούντες έχουν δίκιο. Όπως τώρα στον ΗΡΑΚΛΗ.
Και ποιός δεν θα ήθελε, να φέρει ο Αντώνης Ρέμος, τον Κακά στο Καυτανζόγλειο; Το σηκώνει όμως ο προϋπολογισμός της ομάδας; Όχι !
Και ευτυχώς οι περισσότεροι φίλαθλοι αγκάλιασαν μετά από καιρό, την ομάδα τους, ανεβάζοντας και τον αριθμό των εισιτηρίων και τον παλμό στην κερκίδα. Ιδιαίτερα καλή δουλειά έκανε η "Αυτόνομη Θύρα 10", χάρη στην οποία οι οπαδοί του "γηραιού" απέκτησαν ισχυρή παρουσία και έγιναν "οπαδικά" υπολογίσιμη δύναμη.
Όμως αυτό έχει και τα άσχημα επακόλουθα. Κάποιοι, που ανυπομονούσαν και περίμεναν χρόνια, τη δική τους σειρά να εντυπωσιάσουν, να μετρήσουν ως "λαός" ξεπέρασαν τα εσκαμμένα.
Ο ΟΠΑΔΟΣ
Ένας από αυτούς κι ο -διάσημος πιά - 43χρονος, Νίκος Χατζη.... (όλα τα στοιχεία είναι γνωστά στο taxalia, από την πρώτη στιγμή, οπως άλλωστε ό,τι γίνεται σ' αυτη την πόλη).
Ο Νίκος, αφού πέρασε την προσωπική του περιπέτεια (δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα), αφού διετέλεσε μοναχός στο Άγιο Όρος (!) επί δεκαετία, από τα 22 μέχρι τα 32, αφού έστησε τη ζωή του σε σταθερά θεμέλια, μια μέρα πριν ξεκινήσει για τις διακοπές του στις Σπέτσες, πήγε -όπως πάντα- στο γήπεδο με τη γυναίκα του, τις δύο ανηψιές του και την κόρη του !
Η ευφορία των ημερών, οι επερχόμενες διακοπές και η καλή παρέα, τον οδήγησαν να πιεί κάτι παραπάνω.
Και τότε θυμήθηκε τον πατέρα του σημερινού τερματοφύλακα, Μύρωνα Σηφάκη, "υπαίτιο" του αποκλεισμού του Ηρακλή από τον ΟΦΗ πριν από πολλά, πολλά χρόνια (το 1987) και το θολωμένο από τις μπίρες μυαλό, θυμήθηκε να ζητήσει εξηγήσεις...
Πρόκειται για έναν άνθρωπο, που πρώτη φορά έβριζε στη ζωή του!
Για έναν άνθρωπο, που τον λες "κορίτσι".
Για αυτό και σάστισαν οι τριγύρω του. Δεν πρόκειται για κάποιον γνωστό ταραξία πιτσιρικά, που θα έπρεπε να βγάλει σηκωτό η κερκίδα.
Αυτό βέβαια, δεν απαλλάσσει την ΠΑΕ από τις τεράστιες ευθύνες της, κυρίως ως προς την επιλογή των σεκιουριτάδων, που είναι υπέυθυνοι για αυτά τα θέματα.
Πέρα από αυτό, δεν πρόκειται δα και για κανέναν δολοφόνο.
Ας βάλουμε τα πράγματα στη σωστή διάσταση, κι ας γίνουν προσεκτικότερες οι Π.Α.Ε. στη διαχείριση της ασφάλειας των αντιπάλων.
Οι "πολεμικές ιαχές" ας μείνουν σε επίπεδο οπαδικών forums.
Ο αθλητισμός είναι χαρά και έτσι πρέπει να μείνει.
Κι αν κάποιος έκανε μια "στραβή" δεν του παίρνουμε το κεφάλι. Υπάρχουν πολύ χειρότερες συμπεριφορές στην κοινωνία, από την είσοδο ενός μεθυσμένου σε έναν αφύλακτο αγωνιστικό χώρο. Προσωπικά, όταν έπαιζα τερματοφύλακας κι εγώ, στα τοπικά πρωταθλήματα, έζησα το φαινόμενο, και το αντιμετώπισα με την ίδια ψυχραιμία. Θυμάμαι σε ένα χωριό της Θεσσαλονίκης (ονόματι Ταγαράδες), πριν από δεκαπέντε και βάλε χρόνια, έναν τύπο, που μεθυσμένος, μου όρμησε και μου ΄λεγε "ψηλε θα σε κοντύνω" επί 15 λεπτά! Είδε όραμα με ψηλούς πάνω στη σούρα του ο άνθρωπος...
Μετά γίναμε οι καλύτεροι φίλοι, ήρθε με ζήτησε συγνώμη και σκίστηκε να μου κάνει το τραπέζι..
Έτσι είναι η σούρα...
Ψυχραιμία λοιπόν, δεν σκότωσε κανέναν ! Θα πληρώσει ανάλογα και δεν χρειάζεται καμία συμπαράσταση των φιλάθλων έξω από τα δικαστήρια. Οι δικαστές έχουν την ψυχραιμία και τη νηφαλιότητα να βάλουν το θέμα στις σωστές του διαστάσεις.
Όσο για την ΠΑΕ, ναι, φταίει για τους κοιμισμένους σεκιουριτάδες της, αλλά δεν μπορεί να την εξοντώσουμε κιόλας, τώρα που προσπαθεί να ορθοποδήσει.
Και θερμά συχαρητήρια στον τερματοφύλακα του ΆΡΗ, που επέδειξε σοβαρότητα και ψυχραιμία, απρόσμενη για την ηλικία του. Το παιδί είναι καταπληκτικό !
...
Υ.Γ. Ο υποφαινόμενος, είμαι φίλαθλος του Απόλλωνα Καλαμαριάς. Για την ιστορία...
...
31.8.09. taxalia/sakis